Lądujemy w… Taszkencie

Obecnie taszkenckie lotnisko nosi nazwę: Międzynarodowy Port Lotniczy im. Isloma Karimova. Patron obiektu był długoletnim prezydentem państwa (1991-2016), a wcześniej I sekretarzem komunistycznej partii Uzbeckiej SRR. Lotnisko przyjęło imię Karimowa w styczniu 2017 r., czyli cztery miesiące po jego śmierci.

Spółką zarządzającą stołecznym lotniskiem, jak i 10-ma innymi w portami w kraju, jest Uzbekistan Airports należąca w 100 proc. do uzbeckiego państwa. Ta organizacja jest też odpowiedzialna za pasażerskie usługi lotniskowe oraz obsługę lotniczego cargo.

Port w Taszkencie jest jednym z największych lotnisk w państwach Azji Centralnej. W regionie ustępuje tylko kazachskim Ałmacie i Astanie. Liczba pasażerów przewijających się przez taszkenckie lotnisko oscyluje w okolicy 6-7 mln. W najbliższych latach uzbecki port prognozuje obsłużyć 8 mln podróżnych.

Zaletą, ale i wyzwaniem dla portu jest jego położenie względem centrum miasta. Wystarczy 40 minut spaceru, żeby z lotniska dojść do śródmieścia Taszkentu. Z tego powodu władze portu planują budowę nowego obiektu oddalonego o 18 km od centrum i mogącego obsłużyć 12 mln podróżnych, a więc prawie dwa razy więcej niż w 2023 r. Inwestycja ma zostać ukończona do 2030 r.

Od strony płyty port może pochwalić się dwiema drogami startowymi o długości 3,9 tys. i 4 tys. m, czyli zdolnymi do przyjęcia wszystkich typów samolotów. Na płycie lotniska jest dostępnych ponad 100 miejsc postojowych. Ta infrastruktura może obsłużyć znacznie więcej operacji lotniczych rocznie niż obecne 70 tys.

Lotnisko było kilkakrotnie przebudowywane i rozbudowywane (prace modernizacyjne odbywają się też obecnie) i aktualnie posiada dwa terminale pasażerskie. Terminal 3 obsługuje pasażerów krajowych. Jego przepustowość wynosi ok. 400 osób na godzinę. Terminal 2 jest przeznaczony dla klientów międzynarodowych i może z niego skorzystać ok. 1000 podróżnych w ciągu godziny. Terminal 2 zmodernizowany sześć lat temu posiada 10 bramek odprawowych, w tym cztery rękawy.

Z uwagi na okres, w którym powstał uzbecki port pasażer nie może oczekiwać tak dużej przestrzeni jaką dysponują zazwyczaj najnowsze obiekty lotniskowe. Niemniej w terminalu znajduje się wszystko czego można spodziewać się po średniej wielkości lotnisku. Są punkty gastronomiczne i sklepy duty free, choć ich zakres jest ograniczony. Można zakupić produkty lokalne, które są jednak znacznie droższe niż te same artykuły oferowane w mieście. Na lotnisku jest też hotel, który umożliwia skorzystanie z noclegu w przypadku dłuższej przesiadki. W terminalu można płacić w uzbeckich sumach, w euro, w dolarach amerykańskich i w brytyjskich funtach.

Oznakowanie w terminalu pozwala trafić z łatwością do odpowiedniego gate’u, co jest zasługą jego czytelności, ale także niewielkiej powierzchni obiektu. W Uzbekistanie coraz częściej odchodzi się od napisów w cyrylicy i zamiast - albo obok nich - stosowane są nazwy uzbeckie oparte na alfabecie łacińskim Oczywiście na lotnisku są także napisy w języku angielskim.

Częstotliwość kontroli dokumentów pasażerów jest o wiele większa niż w krajach o bardziej liberalnej tradycji. Niemniej cały proces przechodzenia pasażera przez kolejne stanowiska odpraw i kontroli bezpieczeństwa przebiega sprawnie, choć zapewne ograniczenie nadzoru pozwoliłoby na przyspieszenie czasu, jaki pasażer musi spędzić na drodze od wejścia na lotnisko do drzwi samolotu.

Reasumując Międzynarodowy Port Lotniczy w Taszkencie może nie jest najnowocześniejszą infrastrukturą, ale nie jest też lotniskiem nieprzyjaznym dla pasażera. Osoby udające się do Taszkentu na pewno nie powinni obwiać się tego obiektu, bo dzięki niewielkiej skali wydaje się bardziej funkcjonalny niż warszawskie Okęcie.

Fot.: Uzbekistan Airports, K.Loga-Sowiński