Chiny i Rosja połączą swoje systemy satelitarne

Umowa została podpisana w Pekinie 7 listopada 2018 roku. Zgodnie z materiałem wyjaśniającym, umowa przewiduje rozmieszczenie naziemnych stacji referencyjnych dla systemów GLONASS i BeiDou odpowiednio na terytorium Chin i Rosji. Dzięki temu możliwe będzie opracowanie dodatkowych funkcjonalności obu systemów i stworzenie globalnego system kontroli i potwierdzenia ich charakterystyk dokładnościowch, co jest bardzo istotne dla nawigacji, również lotniczej.

GLONASS (GLObalnaja NAwigacionnaja Sputnikowaja Sistema) to rosyjski satelitarny system nawigacyjny, który swoim zasięgiem obejmuje całą kulę ziemską. Zasada jego działania jest identyczna jak w przypadku amerykańskiego systemu GPS (Global Positioning System). Budowę systemu rozpoczęto jeszcze w czasach ZSRR, 1 grudnia 1976 roku. Rosjanie są też znani z innego satelitarnego systemu, który wykorzystywany jest globalnie, również w lotnictwie, a jego zastosowanie to nie tyle nawigacja, co ratownictwo. Jest to system Cospas-Sarsat, który zapoczątkowany został na świecie przez Związek Radziecki jako Cospas, a w 1979 dołączono do niego komponent Sarsat utworzony wspólnymi siłami USA, Kanady i Francji. Służy in do ratownictwa lądowego, powietrznego i morskiego, lokalizując odpowiednio trzy rodzaje urządzeń:

Z kolei BeiDou, czyli po prostu Wielka Niedźwiedzica to chiński satelitarny system nawigacyjny działający globalnie od 2018 roku. Zapewnia on dokładność obliczania pozycji do 10m na całej kuli ziemskiej i zwiększoną dokładność pięciometrową w rejonie azjatycko-pacyficznym. Obecnie w przestrzeni kosmicznej znajduje się 41 satelitów BeiDou, a Chiny wprowadzają trzecią generację systemu, która w pełni operacyjna będzie w 2020 roku.