Lądujemy w... Stavanger

Historia lotniska rozpoczyna się w 1937 roku, co czyni je jednym z najstarszych w kraju. W okresie II wojny światowej port stanowił bazę lotniczą dla niemieckiego Luftwaffe, został również rozbudowany na potrzeby działań wojskowych.

Obecnie lotnisko posiada dwie asfaltowe krzyżujące się drogi startowe o długości odpowiednio 2449 i 2556 metrów. Znajdują się tam również dwa terminale - pasażerski wyposażony w rękawy przy gate'ach oraz terminal dla ruchu helikopterowego. Lotnisko jest jedną z głównych norweskich baz helikopterowych, skąd realizowanych jest większość lotów na platformy wiertnicze na Morzu Północnym.

Stavanger zarządzane jest przez państwową spółkę Avinor. Przedsiębiorstwo jest właścicielem i operatorem ponad 40 lotnisk w całej Norwegii.

Większość lotów stanowią połączenia krajowe oraz do ościennych państw skandynawskich. Największymi przewoźnikami są linie SAS, Norwegian oraz Wideroe. Siatkę połączeń skandynawskich przewoźników uzupełniają linie KLM oraz Lufthansa dowożąc pasażerów do swoich międzynarodowych hubów w Amsterdamie i Frankfurcie. Połączenia do Polski realizowane są przez linie Wizz Air oferujące loty do Gdańska i Krakowa. Do stolicy Małopolski można dostać się również na pokładzie wspomnianego Norwegiana.

Port zlokalizowany jest na południowym - zachodzie kraju, bezpośrednio przy wybrzeżu Morza Północnego. Centrum liczącego 150 tys. mieszkańców Stavanger oddalone jest o około 15 kilometrów. Lotnisko zwyczajowo nazywane jest Sola, od nazwy miejscowości, przy której bezpośrednio się znajduje. Taka też nazwa znajduje się na drogowskazach przy drogach prowadzących do portu.

Podstawowym środkiem komunikacji jest transport autobusowy. Nie ma połączenia kolejowego. Na lotnisko można dotrzeć na dwa sposoby, jednym z nich, droższym, jest skorzystanie z bezpośredniego autobusu łączącego port lotniczy z centrum Stavanger. Przejazd zajmuje około pół godziny. Drugim jest wybór autobusu linii 42. Opcja ta wymaga jednak przesiadki na inną linię (np. X50 lub X60 w miejscowości Sola). Przejazd w jedną stronę kosztuje wówczas 42 korony (bilet godzinny), a podróż powinna zająć około 50 minut. Aby uniknąć dodatkowych opłat, bilet najlepiej kupić poprzez mobilną aplikację przewoźnika - Columbus. W ten sposób można też sprawdzić rozkład jazdy i najdogodniejszy sposób przesiadki.

Terminal utrzymany jest w charakterystycznym dla Skandynawii minimalistycznym stylu. Choć nie należy do największych, nie panuje w nim tłok, a wszystkie procedury przebiegają nadzwyczaj sprawnie. W części ogólnodostępnej znajdują się jedynie dwa lokale - sklep z prasą, napojami oraz przekąskami, a także mała kawiarnia. Punkty kontroli bezpieczeństwa zlokalizowane są na piętrze z wjazdem schodami bezpośrednio przy stanowiskach check-in.

Po przejściu przez bramki seciurity trafia się do strefy wylotów przeznaczonej dla lotów krajowych. Nie ma w niej typowego sklepu wolnocłowego, a jedynie kolejny kiosk z przekąskami, kilka drogich restauracji oraz księgarnia i sklepy z odzieżą oraz akcesoriami turystycznymi.

Gate'y utrzymane są w przyjemnej ciepłej kolorystyce z drewnianymi wykończeniami. Przy siedzeniach znajdują się gniazdka elektryczne umożliwiające pracę z laptopem lub ładowanie telefonu.

W części strefy wylotów krajowych znalazło się również miejsce dla automatów z przekąskami, ekspresu do kawy oraz dystrybutora wody pitnej.

Aby znaleźć się w strefie międzynarodowych wylotów należy przejść przez automatyczne bramki. Procedura ta nie wymaga kontroli kart pokładowych, jednak należy pamiętać, że jedyną możliwością powrotu do części krajowej jest wyjście do części ogólnodostępnej terminala i ponowne przejście kontroli bezpieczeństwa.

Zaraz za wejściem do strefy międzynarodowej znajduje się duży, "tradycyjny" sklep wolnocłowy w stylu walk-thru oferujący szeroki wybór alkoholi, słodyczy, perfum oraz innych lokalnych produktów.

W tej części funkcjonuje również kilka restauracji, w godzinach wieczornych większość z nich jest jednak już zamknięta.

Daje się nie zauważyć, że gate'y międzynarodowe są znacznie skromniejsze od tych dedykowanych dla lotów krajowych. Nie są także zbyt przestronne. W przypadku dużej liczby pasażerów, jak na przykład przy około 200 osobowych grupach pasażerów lotów Wizz Aira doskwiera brak przestrzeni oraz miejsc siedzących.

Lotnisko w Stavanger to średniej wielkości, dobrze funkcjonujący port lotniczy. Kameralność i dobra organizacja zapewniają sprawną i szybką obsługę w związku z czym czas przybycia przed odlotem można ograniczyć do minimum.

Port zapewnia wszystkie niezbędne udogodnienia, posiada wystarczającą liczbę punktów gastronomicznych i handlowych. Na plus zasługuje także sprawnie działające darmowe wi-fi. Po zalogowaniu się, internet udostępniany jest na 4 godziny, które można ponownie przedłużyć. Lotnisko otwarte jest 24 godziny na dobę.

Bezpośrednio przy terminalu znajduje się hotel sieci Scandic, natomiast osoby chcące spędzić noc na lotnisku mogą zrobić to w komfortowych warunkach na antresoli nad wyjściem ze strefy przylotów - panuje tam spokój oraz znajdują się wygodne leżanki.

Fot. Mateusz Janicki