Szkolenie szybowcowe: Podsumowanie cz. 5

Jak długo? 6 miesięcy
Jaki koszt? 5250 - 5700 złotych

Zaraz po ostatnim locie samodzielnym pojawiła się radość, która szybko została zastąpiona pustką i smutkiem. Z jednej strony wszystko udało się zrealizować, niepewność ustąpiła świadomości. Z drugiej to już koniec i przynajmniej na jakiś czas pożegnam się z szybowcem, podniebnymi wrażeniami i adrenaliną temu towarzyszącą. Co dalej? Czy to już koniec mojej lotniczej przygody?

Zanim postaram się opowiedzieć o kolejnych krokach, chciałbym w telegraficznym skrócie podsumować szkolenie podstawowe. Przygotowania najlepiej rozpocząć w sezonie zimowym. Już na początku roku należy skontaktować się z wybranym aeroklubem i dowiedzieć się o istniejących możliwościach. Następnie z przynajmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem warto podjąć naukę wiadomości teoretycznych i wykonać badanie lotniczo-lekarskie w jednym z certyfikowanych ośrodków medycyny lotniczej. Ostatnim krokiem jest ustalenie terminu realizacji szkolenia praktycznego. W Aeroklubie Ziemi Lubuskiej miałem do dyspozycji cztery, dwutygodniowe turnusy od maja do września. Wraz z dziesiątym lotem samodzielnym kończy się szkolenie podstawowe. Wiele osób na tym etapie kończy swoją przygodę z szybownictwem. Pozostali wiążą z szybownictwem większe nadzieje.

I co dalej? Do uzyskania licencji pilota szybowcowego SPL niezbędne jest zdobycie dodatkowych umiejętności z zakresu pilotażu. Ćwiczy się na przykład celność lądowania. Szkolenie ponadpodstawowe realizuje się indywidualnie, a czas jego trwania dostosowuje się do warunków atmosferycznych i predyspozycji ucznia. Nieuniknionym elementem starań o licencję są egzaminy państwowe. Dopiero po satysfakcjonującym zaliczeniu zarówno części teoretycznej jak i praktycznej można ubiegać się o licencjonowany tytuł pilota szybowcowego.

Taki jest też mój cel. Zauroczony magią szybownictwa oraz zarażony pasją osób, które spotkałem w zielonogórskim Przylepie nie wyobrażam sobie poprzestać na tym etapie. Dwa tygodnie spędzone na lotnisku lokalnego aeroklubu były niepowtarzalną lekcją. Ten czas nauczył mnie nie tylko podstawowego pilotażu, ale wielu cennych umiejętności, które przydadzą się w codziennym życiu. Dziękuję wszystkim, którzy mi to umożliwili. Przede wszystkim moim współuczniom oraz świetnym i rzeczowym instruktorom. Wracam za jakiś czas. Bo choć szkolenie podstawowe to ostatni krok tej historii, to dopiero początek prawdziwej lotniczej przygody.