Blockchain w obsłudze technicznej samolotów

Dzięki temu, że baza byłaby wspólna, mechanicy mogliby łatwo poznać historię wymienianej części niezależnie od tego, gdzie wcześniej latał dany samolot.

Teraz, jak tłumaczy de Vos, wiele podmiotów ma własne bazy, które często są z sobą niekompatybilne. Dlatego zdobycie informacji o historii danej części bywa trudne i czasochłonne, zwłaszcza gdy zostanie ona sprzedana innej linii o odmiennym systemie. Co więcej, wymaga to często wymiany informacji na papierowych dokumentach. Tymczasem blockchain umożliwiłby w pełni cyfrowe zarządzanie danymi.

Technologia blockchain wykorzystuje zdecentralizowaną infrastrukturę IT. Oznacza to, że nie ma centralnej bazy danych na pojedynczym serwerze - każdy z uczestników danego "łańcucha" dysponuje własną kopią, może dodawać i modyfikować informacje. Jednak wprowadzenie nieautoryzowanej zmiany czy skasowanie części informacji jest niemożliwe z uwagi na istnienie bardzo dużej liczby kopii informacji. Dopiero gdy większość użytkowników zgodzi się na modyfikację, staje się ona obowiązującą wersją.

Takie bazy są też znacznie lepiej zabezpieczone przed atakami hakerskimi, a zniszczenie czy zaatakowanie ich w metodzie ransomware jest praktycznie niemożliwe.

Według pomysłu de Vosa, producent części zakładałby wpis dla niej w bazie, a potem każdy kolejny użytkownik czy mechanik wprowadzałby odpowiednie informacje. Byłyby one natychmiast dostępne dla wszystkich pozostałych uczestników blockchainu.

W ten sposób powstałaby pełna, całkowicie weryfikowalna i zabezpieczona przed zagubieniem czy celowymi falsyfikacjami historia użytkowania części. Z uwagi na brak centralnego serwera koszty utrzymania bazy danych byłyby niskie.

Najbardziej znanym przykładem zastosowania technologii blockchain jest kryptowaluta Bitcoin, ale sposobom na wykorzystanie tej metody od dawna przyglądają się instytucje finansowe i wiele firm z innych sektorów.

fot. Lufthansa Technik