Ministerstwo Skarbu Państwa nie potrzebowało zgody Komisji Europejskiej, by udzielić przewoźnikowi pożyczki. Jeżeli LOT nie będzie jednak w stanie zwrócić pieniędzy pożyczonych od Skarbu Państwa, a Komisja nie zgodzi się na pomoc państwową, będą potrzebne negocjacje między Warszawą a Brukselą. Według Budzanowskiego takie przypadki miały już miejsce wcześniej. Jeżeli okaże się, że ostatecznie Komisja powie "nie", wówczas LOT będzie musiał bezwzględnie oddać pieniądze.

Minister Budzanowski podkreślił, że LOT czeka gruntowna restrukturyzacja, która obejmie redukcję zatrudnienia, likwidację nierentownych połączeń, zmiany w sposobie świadczenia usług oraz zwrot 13 leasingowanych, zbyt drogich samolotów.

- Wszystko jest tak podporządkowane, aby Dreamlinery obsługujące przeloty nad Oceanem i do Azji były opłacalne i spowodowały, że akurat na tych przelotach LOT będzie mógł normalnie funkcjonować – mówił minister skarbu państwa.

Pomoc państwowa jest ściśle regulowana przepisami Unii Europejskiej. Aby Komisja Europejska wyraziła zgodę na wsparcie przedsiębiorstwa państwowymi pieniędzmi, muszą zostać spełnione wyśrubowane kryteria dotyczące wysokości oraz przeznaczenia pomocy.

Węgierski Malev otrzymał od rządu pomoc państwową, którą Komisja uznała później za nielegalną. Nakaz zwrotu pieniędzy (łącznie ok. 275 mln euro) przyczynił się bezpośrednio do bankructwa linii na początku 2012 r.

Bruksela podejmie decyzję dotyczącą pomocy państwowej dla LOT-u najprawdopodobniej w lutym. Do tej pory Komisja wyrażała zgodę na pomoc państwową np. dla Air Malty. Decyzje Brukseli w obszarze konkurencyjności i pomocy państwowej są ostateczne i zwykle przyjmowane jako bardzo obiektywne.

Strategia przyjęta przez ministerstwo opiera się na założeniu, że jeśli Bruksela wyrazi zgodę na pomoc, nie będzie czym się martwić, a LOT będzie mógł otrzymać cały miliard złotych, bez spłacania pierwszej, teoretycznie pożyczonej, transzy. Natomiast jeśli Komisja powie "nie" to... no właśnie, to co? "Jakoś się spłaci" pożyczkę? Bo skoro polski przewoźnik jest w tak trudnej sytuacji, że pieniądze są potrzebne natychmiast, to trudno wyobrazić sobie, w jaki sposób miałby w przeciągu pół roku spłacić tak duży dług.

Pośpiech w działaniu ministerstwa oznacza z pewnością, że LOT na gwałt potrzebuje gotówki, co zresztą potwierdzają słowa premiera. Zdecydowanie bezpieczniejszą w dłuższej perspektywie strategią byłoby czekanie na decyzję Komisji. Jednak nóż na gardle nie sprzyja strategicznemu myśleniu, lecz raczej wpływa na próby doraźnej reanimacji firmy. Jeśli rząd podchodzi do problemów LOT-u całkowicie wolnorynkowo i dopuszcza myśl o upadku linii, to ratowanie jej kwotą 400 mln zł nie ma sensu. Jeśli chce, by firma przetrwała, to ryzykowne jest igranie z Komisją Europejską.

Oby nie okazało się, że Bruksela uzna pomoc publiczną dla LOT-u za nielegalną lub niepotrzebną i nie wyrazi na nią zgody.