Czas oczekiwana na odprawę to zaledwie kilka minut. Podchodzę do wolnego stanowiska, kładę bagaż na wagę oraz paszport na ladę. Miłej pani o hinduskich rysach mówię, że lecę tylko do Manili. Pierwotnie z Sigapuru miałem udać się do Tajpej na Tajwanie (z przesiadką w Manili), a następnie do filipińskiej stolicy. Ze względu na zmianę godzin rejsów pomiędzy Manilą i Tajpej, zaproponowano mi zmieniony plan podróży, które mój pobyt na Tajwanie do 12 godzin. Ostatecznie za obopólną zgodą i po otrzymaniu częściowej refundacji, zdecydowałem się na wykorzystanie tylko pierwszego z trzech planowanych lotów.

Rejs PR508 odprawiany jest przez bramkę D32, do której dzieli mnie 9-minutowy spacer. W oczekiwaniu na samolot wpadam do kafejki na herbatę, skąd obserwuję monitory informacyjne. Około 14:00 na monitorze pokazuje się komunikat gate open. Kończę herbatę i niespiesznym krokiem ruszam pod bramkę, przy której ustawiła się dość długa kolejka. Po wstępnej weryfikacji karty wstępu, przechodzę kontrolę bezpieczeństwa, a następnie końcową kontrolę karty wstępu.

Philippine Airlines są najstarszą linią azjatycką, a zostały założone w lutym 1941 roku. Już 2 września tego samego roku pierwsze regularne połączenie skomunikowało z Manilę z Cebu. Kolejna lata przynoszą rozwój siatki połączeń zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Już w 1946 uruchomiono pierwsze regularne połączenia międzynarodowe do Hongkongu i Szanghaju. Obecnie linia oferuje połączenia do 46 portów w 25 krajach na 6 kontynentach. Logo linii to stylizowana flaga Filipin.

Dzisiejszy rejs obsługuje maszyna typu Airbus A330-343, jeden z 7 wchodzących w skład floty przewoźnika.

W samolocie przesiadam się z przydzielonego miejsca 76K na miejsce w ostatnim rzędzie 78K, dzięki czemu mam nieco więcej przestrzemi, bo fotel obok jest pusty. Wnętrze 2-letniego samolotu jest jasne i przyjemne, a konfiguracja kabiny 3+3+3, z wyjątkiem ostatnich rzędów z konfiguracją 2+3+2. Rozstaw foteli – 76 cm (30 cali), czyli OK.

Podczas kołowania mijam pozostałe terminale singapurskiego lotniska.

Trasa ponad 3-godzinnego rejsu przebiega prawie w całości nad Morzem Południowochińskim. Podczas rejsu kapitan kilka razy włącza sygnalizację zapiąć pasy ze względu na występujące turbulencje. Od czasu do czasu samolotem lekko rzuca, ale same turbulencje nie trwają długo (źródło mapki – flightradar24.com)

Po wyłączeniu sygnalizacji zapiąć pasy załoga rozdaje bezpłatną przedpłaconę kartę SIM do wykorzystania na terenie Filipin do 30 września 2017 roku. Jeżeli ktoś potrzebowałby takiej karty, proszę o kontakt.

Wkrótce rozpoczyna się serwis pokładowy: sałatka z makaronu z szynką, kurczak w sosie pieprzowym z ryżem i warzywami, masło, bułka i kawałek ciasta. Do posiłku dobieram wodę oraz piwo. Niestety jedyne piwo, jakie mają to holenderski Heineken, choć wolałbym spróbować jakieś filipińskie.

Na lotnisku w Manili ląduje o 18:20, krótkie kołowanie z pasa startowego i wkrótce podjeżdżamy w okolice terminalu 2 lotniska w Manili. Ze względu na wzmożony ruch, czekamy kilka minut, aż zwolni się miejsce przy rękawie.